Het zijn momenteel buitengewoon mooie tijden voor bestuursrechtelijk onderzoek binnen Tilburg University. Met onder meer twee Vidi-beurzen van NWO (Vulnerability in the Digital Administrative State van Sofia Ranchordás en Administrative Decision-making in Times of Open Government: From Rule to Case Transparency van Johan Wolswinkel), het Icon-project Case-Inclusive Transparency for a Digital and Open Government (CITaDOG) vanuit het Digital Sciences for Society-programma van Tilburg University en deelname aan het NWO-Zwaartekracht programma Public Values in an Algorithmic Society (Algosoc), bundelen we talent en expertise onder de gezamenlijke noemer van ‘digital government’.
Dat bestuursrechtelijke ‘momentum’ in Tilburg moeten we niet zomaar voorbij laten gaan. Daarom hebben Sofia en ik besloten om (jaarlijks) een gezamenlijk ‘Vidi event’ te organiseren waarbij we de (zeven!) promovendi die we vanuit de verschillende projecten begeleiden, bij elkaar brengen en met elkaar van gedachten laten wisselen over onderzoek of andere (meer of minder) relevante zaken. Juist nu collega’s elkaar vanwege het toegenomen thuiswerken minder vaak spontaan tegen het lijf lopen op de campus, zijn dergelijke ontmoetingsmomenten in onze optiek van extra belang geworden.
Op 20 maart kwamen we voor het eerst gezamenlijk bijeen. Elk van de zes aanwezige promovendi gaf een korte pitch van diens promotieonderzoek, waarna een PhD student uit een ander project hierop reflecteerde. Vervolgens deden we gezamenlijk een online zelftest ‘How Trustworthy Are You?’, dat ieder van ons inzicht bood in het type teamspeler dat wij zijn. Tot slot maakten we in duo’s een wandeling door het naast de campus gelegen park Oude Warande om verder door te praten over ons onderzoek of de resultaten uit de zelftest, maar vooral om elkaar beter te leren kennen. En het hoogtepunt vormde wellicht het afsluitende diner bij de Esplanade, omdat toen al snel duidelijk werd dat wij – althans sommigen van ons – nog veel meer gemeenschappelijks hebben dan ons onderzoek, zoals voorliefde voor het Eurovisie Songfestival of bepaalde Duitse televisieseries.
Sowieso is het mooiste aan dergelijke ontmoetingen dat wat niet vooraf is voorbereid. Zo liepen we in de Oude Warande langs een boom, waarop was aangekondigd dat deze binnenkort zou worden verwijderd. Noem het beroepsdeformatie, maar ik zag hierin direct een mooi voorbeeld van openbaarmaking van een beschikking, althans van het bericht dat een beschikking (‘kapvergunning’) is verleend. Geen moderne openbaarmaking op een website, maar gewoon traditioneel aan de boom zelf. Wel spijtig dat de kapvergunning blijkens het vastgespijkerde bord inmiddels definitief was geworden. We vroegen ons direct af of er ook een bord aan de boom heeft gehangen toen de vergunning nog niet onherroepelijk was …
